سرمایه اجتماعی به مجموعه منابع بالقوه و بالفعلی گفته می­شود که با عضویت در شبکه­‌های اجتماعی و سازمانها به وجود می آید. مفهوم سرمایه اجتماعی به دلیل ماهیت و محتوایی که دارد تقریباً با همۀ موضوعات و مسائل مطرح در حوزه انسانی و اجتماعی ارتباط پیدا می­کند و اخیرا به مثابۀ یک عامل اجتماعی مؤثر بر سلامت سازمانی مطرح شده است. رضایت شغلی مؤلفه ای تعیین کننده و اثرگذار در تمام سازمانهاست که  می‌­تواند راندمان و بهره‌­وری را تحت تأثیر خود قرار دهد. از این رو پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر سرمایه اجتماعی بر رضایت شغلی معلمان شهر یزد انجام شده است. جامعه آماری پژوهش معلمان شهر یزد هستند که حجم نمونه براساس فرمول کوکران 271 نفر برآورد شده است. شیوه نمونه­‌گیری طبقه ای متناسب است. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه رضایت شغلی مینه‌­سوتا (MSQ) با همبستگی درونی 0/84 و پرسشنامه  محقق ساخته سرمایه اجتماعی با آلفای کرونباخ 083 است. یافته­‌ها نشان دادند که میان ابعاد سرمایه اجتماعی (اعتماد، مشارکت، کیفیت شبکه، هنجار و انسجام اجتماعی) با رضایت شغلی ارتباطی معنادار وجود دارد. تحلیل رگرسیونی نشان داد که متغیرهای اعتماد اجتماعی و انسجام اجتماعی 24 درصد از تغییرات متغیر رضایت شغلی را تبیین می­‌کنند. در نتیجه هنگامی که سرمایه اجتماعی (اعتماد، مشارکت، شبکه، هنجار، ‌انسجام اجتماعی) کارکنان افزایش می­‌یابد رضایت شغلی آنان نیز افزایش می­‌یابد و این فرایند در نهایت سبب افزایش بهره‌­وری می­‌شود.