هدف پژوهش حاضر، تبیین مسئولیت تربیتی خانواده از منظر امام رضا(ع) است. برای پاسخ‌گویی به سؤالات پژوهش از روش‏ تحقیق پایه بهره گرفته شده است. در این پژوهش، به تعدادی از منابع دست اول (آثار مربوط ومنتسب به امام رضا(ع) ) و منابع دست دوم مرتبط با مباحث خانواده وتربیت (از منابع غنی اسلامی و احادیث و روایات و اقوال منقول از امام رضا(ع)) مراجعه شده است. یافته‌های پژوهش نشان دادند که امام رضا(ع) به کانون خانواده عشق می‌ورزید و نحوه برخورد محبت‌آمیز با فرزندان و همسرش، نمونه و الگو برای خانواده بوده است. یافته‌های دیگر این پژوهش نشان دادند که مسئولیت تربیتی خانواده از منظر امام رضا(ع) در مواردی همچون نحوه نظافت و آراستگی، نحوه برخورد، ابراز محبت، اعتدال و میانه‌روی، مسئولیت‌پذیری، وفا به عهدوپیمان، تواضع و فروتنی، رعایت حقوق دیگران و آداب  آموزش قرآن در جامعه امروزی می‌تواند بسیار مفید باشد و با بهره‌مندی از آنها می‌توان بر بسیاری از بحرانهای زندگی غلبه کرد. به‌­طورکلی، در منظومه فکری این امام، نظام خانواده از جایگاهی شایسته برخوردار است؛ وظیفه تربیت در درجه اول بر دوش والدین است ضمن آنکه این امر به معنای رفع تکلیف از حاکمیت نیست. امام رضا(ع) دربارۀ آگاهی والدین نسبت به مسئولیت و تکلیف تربیتی فرزندان تذکر داده و بر انجام دادن وظایف تربیتی خانواده در سه حوزه تربیت دینی، اجتماعی و علمی تأکید کرده است. پیشنهاد می‌شود که برنامه‌ریزان تربیتی و درسی برای آشنایی خانواده‌ها، دستورالعملها وکتابهایی بر اساس روشهای تربیتی امام هشتم تهیه و سندی در زمینۀ مسئولیت وتکلیف تربیتی والدین تدوین کنند.