هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر جامعه‌پذیری بر فرهنگ محیطزیستی شهروندان با تأکید بر نهاد خانواده بوده است. روش پژوهش حاضر، پیمایشی و ابزار مورد استفاده پرسشنامه برخط بوده است. جامعه آماری شهروندان شهر تهران بوده‌اند که از میان آنها، 384 نفر با به‌کارگیری فرمول کوکران و روش نمونه‌گیری سهمیه‌ای انتخاب شدند. نتایج پژوهش نشان داد که با افزایش جامعه‌پذیری، فرهنگ محیطزیستی شهروندان نیز افزایش می‌یابد. همچنین، یافته‌ها نشان می‌دهند بعد عینی فرهنگ محیطزیستی (مانند رفتار، اقدام برای حفاظت از محیطزیست و مسئولیت‌پذیری محیطزیستی) و بعد ذهنی متغیر فرهنگ محیطزیستی (مانند ارزش، هنجار و نگرانی محیطزیستی) با متغیر جامعه‌پذیری رابطۀ مثبت و معنادار دارد. با توجه به نتایج به‌دست آمده و همچنین مقایسه نتایج پژوهشهایی که در این زمینه انجام شده است، می‌توان نتیجه گرفت که عملکرد خانواده و ارزشهای آن و فرایند جامعه‌پذیری از طریق خانواده، بر شکل‌گیری ابعاد مختلف فرهنگ محیطزیستی شهروندان تأثیرگذار است، یعنی خانواده‌ای با عملکرد مناسب محیطزیستی بر عملکرد سایر اعضای خانواده به شیوه‌ای دوستدار محیطزیست و شکل‌گیری ارزشها و نگرانی آنها دربارۀ حفاظت از محیطزیست مؤثر خواهد بود.
Hemmati Z, Rezaee M, Shobeiri S M. Investigating the Impact of Socialization on Citizens' Environmental Culture in order to Reduce and Control Air Pollution, with an Emphasis on the Role of the Family. QJFR 2025; 22 (2) :47-64 URL: http://qjfr.ir/article-1-2293-fa.html
همتی زهرا، رضائی مهدیه، شبیری سید محمد. بررسی تأثیر جامعه‌پذیری بر فرهنگ محیطزیستی شهروندان در راستای کاهش و کنترل آلودگی هوا: با تأکید بر نقش خانواده. فصلنامه علمی- پژوهشی خانواده و پژوهش. 1404; 22 (2) :47-64
