هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه میان هیجان تحصیلی و اشتیاق تحصیلی با میانجیگری خودپنداره در فرزندان ایثارگران دوره متوسطه استان آذربایجان شرقی بود. طرح پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل 1180 نفر از فرزندان ایثارگران استان آذربایجان شرقی بود که در سال تحصیلی 98-1397 در مدارس دوره متوسطه مشغول به تحصیل بودند. از میان آنان 332 نفر برای نمونه به شیوه تصادفی چندمرحله­‌ای انتخاب شدند. برای گرد­آوری داده‌­ها از پرسشنامه اشتیاق تحصیلی فردریکز و همکاران (2004)، پرسشنامه هیجانهای تحصیلی پکران و همکاران (2005) و پرسشنامه خودپنداره بک (1978) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌­های پژوهش از همبستگی پیرسون، رگرسیون چندمتغیره و تحلیل مسیر استفاده شد. روابط میانجی با روش بوت استرپ آزموده شدند. داده‌­ها از طریق نرم­‌افزارهای SPSS-24  و AMOS-24 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. براساس نتایج به­‌دست آمده، الگوی نهایی برازش خوبی بر داده‌­ها نشان داد. نتایج آزمون بوت استرپ نشان داد که خودپنداره در رابطه میان هیجان تحصیلی و اشتیاق تحصیلی نقش میانجی دارد، بنابراین هیجان تحصیلی مثبت به‌­صورت مستقیم و با میانجیگری خودپنداره با اشتیاق تحصیلی رابطه مثبت و معنادار دارد. میان اشتیاق تحصیلی و هیجان منفی، رابطه منفی معنادار وجود دارد که 23 درصد از واریانس اشتیاق تحصیلی به واسطه متغیرهای هیجان تحصیلی پیش‌­بینی می­‌شود. بنابراین هیجانهای تحصیلی مثبت در میان فرزندان ایثارگران دوره متوسطه اول و دوم استان آذربایجان شرقی با میانجیگری خودپنداره توانسته است اشتیاق تحصیلی آنان را افزایش دهد.