هدف پژوهش حاضر تحلیل عاملی تأییدی مقیاس استفاده مشکل­‌ساز از اینترنت نوجوانان (PIEUSA) در جامعه ایرانی بود. این پژوهش در چارچوب روش توصیفی و از نوع پیمایشی انجام شد. جامعه آماری، دانش‌­آموزان مقطع متوسطه تبریز(دوره اول و دوم) در سال تحصیلی 96-1395 بودند که 596 نفر(265 نفر پسر و 331 نفر دختر) به روش نمونه‌­گیری خوشه­‌ای چند مرحله­‌ای انتخاب شده و مقیاس استفاده مشکل‌­ساز از اینترنت نوجوانان(PIEUSA) را تکمیل کردند. نسخه اصلی  PIEUSAدارای هشت خرده مقیاس 1) اشتغال ذهنی 2. ترک کردن 3. تحمل 4. فقدان کنترل 5. مقاومت علی رغم درک مشکلات  6. تعارض 7. گریز از واقعیتها و 8. انگیزه ها است. در پژوهش حاضر ضریب همسانی درونی مقیاس با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ برای کل مقیاس 0/95 به دست آمد. وارسی روایی سازه مقیاس PIEUSA از طریق تحلیل عاملی تأییدی انجام شد. به منظور بررسی برازش مدل پیشنهادی با داده‌­های گردآوری شده شاخصهای RMR, RMSEA, CFI, AGFI, GFI, X2, X2/df محاسبه شدند. به منظور افزایش مطلوبیت مقیاس در نمونه ایرانی، از میان هشت خرده مقیاس اصلی، دو خرده مقیاس اشتغال ذهنی و ترک حذف شدند. نتایج نشان داد ساختار عاملی در فرهنگ و نمونه ایرانی از مطلوبیت و برازشی مناسب برخوردار است. با توجه به نتایج پژوهش مقیاس استفاده مشکل‌­ساز از اینترنت برای نوجوانان آزمونی پایا و معتبر در نمونه ایرانی است. با توجه به مختصات مطلوب PIEUSA می‌­توان از آن برای اندازه گیری شدت استفاده آسیب‌­زای از اینترنت در میان نوجوانان استفاده کرده و از نتایج آن در طرح ریزی مداخلات روانشناختی کمک گرفت.