پژوهش حاضر در چارچوب روش همبستگی و با هدف تعیین نقش واسطهای انگیزش تحصیلی در رابطه بین دلبستگی به مادر و عملکرد تحصیلی 303 دانشآموز سال سوم تجربی (134پسر و 169دختر) دبیرستانهای شهر تهران انجام شده است. شرکت کنندگان مقیاس انگیزش تحصیلی (AMS) (والرند و بیسونت، 1992) و سیاهه دلبستگی به والدین و همسالان (IPPA) (آرمسدن و گرینبرگ، 1987) را تکمیل کردند و عملکرد تحصیلی آنان از روی معدل نمره های دروس فیزیک، شیمی و زیست شناسی در امتحانات نهایی محاسبه شد. روایی و اعتبار ابزارهای پژوهش به ترتیب با روش تحلیل عاملی تاییدی و ضریب آلفای کرونباخ به دست آمده است. دادهها از طریق مدلیابی معادلات ساختاری تحلیل گردیده اند. یافتهها حاکی از برازش مطلوب مدل مورد نظر بودند و نشان دادند که دلبستگی به مادر و انگیزش تحصیلی 33 درصد از تغییرات عملکرد تحصیلی را تبیین میکنند. همچنین دلبستگی به مادر 36 درصد از تغییرات انگیزش تحصیلی را پیشبینی کرده است. بر این اساس میتوان نتیجه گرفت دلبستگی به مادر در انگیزش تحصیلی دانش آموزان و در نتیجه بهبود عملکرد تحصیلی آنان موثر است.
Azadi M, Farzad, Ph.D. V, Sa’diPour, Ph.D. E, Khoshnevisan, Ph.D. Z, Karimi, Ph.D. A. The Relationship between Attachment to Mother and Academic Performance: Mediating Role of Academic Motivation. QJFR 2017; 13 (4) :7-20 URL: http://qjfr.ir/article-1-164-fa.html
آزادی مهران، فرزاد ولی اله، سعدی پور اسماعیل، خوشنویسان زهرا، کریمی عبدالعظیم. رابطه دلبستگی به مادر و عملکرد تحصیلی: نقش واسطهای انگیزش تحصیلی. فصلنامه علمی- پژوهشی خانواده و پژوهش. 1395; 13 (4) :7-20