تأثیر بازی­های تصویری – رایانه ­ای بر مهارت­های اجتماعی در دانش‌آموزان مقطع راهنمایی شهرستان اصفهان

فریبرز صدیقی ارفعی[1]

محمدرضا تمنائی ­فر[2]

محبوبه منصوری[3]

سمیه دشتبان­زاد[4]

چکیده

تحولات سریع در فناوری­های نوین جهانی و افزایش بیش از حد دسترسی کودکان و نوجوانان به محیط­های  مجازی و گرایش کودکان به بازی­های تصویری – رایانه ­ای و حضور فعال آن­ها در کافی­نت­ ها و گیم­نت­ ها، توجه به آثار و پیامدهایی که محیط­های مجازی بر روح و روان کودکان می­گذارد، اهمیت این امر را دو چندان کرده است.  بازی‌های تصویری – رایانه ­ای همراه با سایر فناوری­های ارتباطی در طی سالیان اخیر با کشش و جاذبه­ای حیرت­انگیز توانسته مخاطبان زیادی در بین دانش‌آموزان جذب کند. در این راستا پژوهش حاضر به بررسی تأثیر بازی­های تصویری – رایانه ­ای  بر مهارت­های اجتماعی دانش‌آموزان شهر اصفهان پرداخته است. به این منظور 120 دانش ­آموز دختر و پسر مقطع راهنمایی برای انجام این پژوهش در نظر گرفته شدند و در دو گروه کنترل و آزمایش جای گرفتند. اطلاعات گردآوری­ شده با استفاده از روش تحلیل رگرسیون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. ضریب تبیین خلاقیت 05/0 و حل مسأله 17/0 به دست آمد. یافته­ های پژوهش نشان داد که بازی­ های تصویری – رایانه ­ای با رشد خلاقیت و مهارت­های حل مسأله، ارتباط معناداری دارد. بدین معنی که این بازی­ها سبب رشد خلاقیت و مهارت­های حل مسأله می­شود.

واژگان کلیدی: بازی­های تصویری – رایانه ­ای، مهارت­های اجتماعی، خلاقیت، حل مسأله، محیط مجازی، دانش‌آموزان