جنبههای درونی مانند خودکارآمدی و عزتنفس و جنبههای بیرونی مانند کیفیت تعاملات والدین در سنین کودکی، از مهمترین عوامل تأثیرگذار بر شکلگیری تابآوری هستند. هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش میانجیگری خودکارآمدی در رابطه میان ادراک رفتار والدین و تابآوری، در کودکان پایههای چهارم تا ششم دبستان در شهر اصفهان بود. طرح پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر، همۀ دانش آموزان پایههای چهارم تا ششم دبستان شهر اصفهان در سال 1394 بود. 150 نفر به روش نمونهگیری خوشهای برای نمونه پژوهش انتخاب شدند و به پرسشنامههای ادراک والدین (POPS)، پرسشنامه خودکارآمدی کودکان (SEQ-C) و مقیاس تابآوری کانر-دیویدسون (CDRS)، پاسخ دادند. دادهها با برنامه آماری SPSS نسخه 21 و آزمون تحلیل میانجی، مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد خودکارآمدی در رابطه میان ادراک رفتار والدین و تابآوری، دارای نقش میانجی است. با توجه به نتایج پژوهش میتوان استنباط کرد که بهبود ادراک رفتار والدین بر خودکارآمدی و در نتیجه بر افزایش تابآوری در کودکان تأثیرگذار خواهد بود. درواقع سطوح بالاتر تابآوری منعکس کننده ادراک فرد از توانمندیهای خود برای مقابله با شرایط دشوار است. ازآنجاکه نگرش کودکان نسبت به خود، تا حد زیادی تحت تأثیر ادراک آنان از تعامل با والدین است، میتوان گفت این احساس خودکارآمدی، تحت تأثیر ادراک کودک از رابطه با والدین شکل میگیرد.
Farhadieh A, Esmaeeli, Ph.D. M, Rezaee F. The Mediating Role of Self-Efficacy in the Relationship between Perception of Parents' Behavior and Resilience in 4-6th Grade Students in Isfahan. QJFR 2019; 16 (3) :69-82 URL: http://qjfr.ir/article-1-1228-fa.html
فرهادیه آزاده، اسماعیلی مریم، رضایی فاطمه. نقش میانجیگری خودکارآمدی در رابطه میان ادراک رفتار والدین و تابآوری در دانش آموزان پایه های چهارم تا ششم دبستان شهر اصفهان. فصلنامه علمی- پژوهشی خانواده و پژوهش. 1398; 16 (3) :69-82