افزایش خودپنداره و تصور مثبت بانوان نسبت به حجاب از اولویت دارترین راهکارهایی هستند که برای درونی شدن ارزش حجاب استفاده می‌­شوند. تقویت روحیه دینی برای پایبندی به ارزشهای اجتماعی، ارتقای سطح شناخت و آگاهی بانوان نسبت به ارزشهای اصیل اسلامی و برخورد علمی با مقوله عفاف و حجاب در جامعه در ترویج فرهنگ عفاف مؤثر است. پژوهش حاضر می‌کوشد، ضمن واکاوی تجربه ‌زیسته دانش آموزان، ادراک‌ آنان را از حدود حجاب مورد بررسی قرار دهد. این پژوهش مبتنی بر رویکرد کیفی است که به روش پدیدارشناسی، با مطالعه ده نفر مشارکت‌کننده از میان دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر تبریز، با به­‌کارگیری روش نمونه‌گیری هدفمند و از طریق دوازده مصاحبۀ فردی و یک مصاحبه گروهی نیمه‌ساختاریافته انجام شده است. برای بررسی تجربه دانش آموزان از مقوله حجاب، دانش آموزان پایه سوم دوره دوم متوسطه مورد توجه قرار گرفته اند. مصاحبه ها خارج از محیط مدرسه انجام گرفته است تا جوّ مدرسه درک آنان را درباره حجاب تحت تأثیر قرار ندهد. تحلیل داده‌ها بر اساس راهبرد هفت مرحله‌ای کُلایزی صورت‌ پذیرفته است. یافته‌­ها نشان می­‌دهند که در تجربه زیسته دانش‌­آموزان حدود حجاب فقط در پوشش خلاصه نمی­‌شود؛ عفاف و حجاب در نگاه،گفتار، رفتار و پوشش مطرح است. همچنین از تجربه دانش آموزان مضامینی به‌­دست آمد که عبارت اند از: برداشتهای متفاوت از حدود حجاب، تأثیر تجربه گذشته فرد در حدود حجاب، وابستگی حدود حجاب به محیط، حدود حجاب تابعی از زمان، تأثیر دنیای مجازی بر کم رنگ شدن حجاب، ضعف اعتقادی عامل نگاه مقطعی به حجاب.