پژوهش حاضر با هدف بررسی مدلیابی روابط ساختاری الگوهای ارتباطی و طرحوارههای عشق با تعهدزناشویی با واسطهگری سبکهای عشقورزی انجام شده است. روش پژوهش توصیفی- همبستگی از نوع معادلات ساختاری بود. جامعه آماری عبارت بود از همه معلمان زن متاهلی که در سال تحصیلی 97-1396 در مدارس دولتی شهر تبریز مشغول به تدریس بودند. از میان آنها 237 معلم با روش نمونهگیری خوشهای چند مرحلهای به عنوان نمونه انتخاب شدند و به پرسشنامه الگوهای ارتباطی(کریستنسن و سالاوی، 1984)، مقیاس طرحوارههای عشق(سینگلیس، چو و هتفیلد، 1995)، پرسشنامه تعهد زناشویی (آدامز و جونز، 1997) و سبکهای عشق(استرنبرگ، 1986) پاسخ دادند. تحلیل دادههای بهدست آمده از ارزیابی مدل پیشنهادی به روش معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار SPSS23 و SmartPLS3 انجام شده است. یافتهها نشان دادند که الگوهای ارتباطی بهطور مستقیم و غیرمستقیم و به شکل منفی پیشبینی کننده تعهدزناشویی و بهطور مستقیم و منفی پیشبینی کنندۀ سبکهای عشقورزی اند. طرحواره عشق بهطور مستقیم و غیرمستقیم و به شکل مثبت پیشبینی کنندۀ تعهدزناشویی و بهطور مستقیم و مثبت پیشبینی کننده سبکهای عشق ورزی است. همچنین سبکهای عشقورزی بهطور مستقیم و مثبت پیشبینی کننده تعهد زناشویی اند. به نظر میرسد، یافتههای پژوهش از سوی مشاوران خانواده در مشاورههای پیش از ازدواج و خانواده برای شناسایی افراد در معرض خطر تعارضات و روابط فرازناشویی و به منظور افزایش بهزیستی روان آنها مورد استفاده قرار گیرد.
Kolahdozipour A, Babakhani, Ph.D. V, Ghamari, Ph.D. M, Pouyamanesh, Ph.D. J. Modeling the Structural Relations among Communication Patterns, Love Schemas and Marital Commitment with Mediation of Love Styles. QJFR 2021; 18 (3) :83-100 URL: http://qjfr.ir/article-1-965-fa.html
کلاهدوزی پور آیلار، باباخانی وحیده، قمری محمد، پویامنش جعفر. مدل یابی روابط ساختاری الگوهای ارتباطی و طرحواره های عشق با تعهدزناشویی با واسطه گری سبکهای عشق ورزی. فصلنامه علمی- پژوهشی خانواده و پژوهش. 1400; 18 (3) :83-100