بررسی تاثیر معنادرمانی گروهی (با رویکرد دینی) بر پرخاشگری و ناامیدی دانش آموزان
|
زهرا شاهسواری |
|
|
چکیده: (3544 مشاهده) |
پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر معنادرمانی گروهی با رویکرد دینی بر پرخاشگری و ناامیدی دانش آموزان انجام شده است. پژوهش از نوع شبه تجربی و با طرح پیش آزمون و پس آزمون و گروه گواه است. جامعه آماری پژوهش، همه دانش آموزان دختر پایه سوم دبیرستانهای شهر رباط کریم درسال تحصیلی94-1393 بودند. نمونه این پژوهش 240 نفر از دانش آموزان دختر بود که به صورت نمونهگیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه ناامیدی بک(1988) و پرسشنامه پرخاشگری اهواز (1379) بود. 30 دانش آموز با نمرات بالای ناامیدی در پرسشنامه ناامیدی بک و پرسشنامه پرخاشگری انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و گروه کنترل (15 نفر) قرار گرفتند. مداخله درمانی در مورد گروه آزمایش صورت گرفت و شیوههای معنادرمانی با رویکرد دینی طی ده جلسه 75 دقیقه ای به آنان آموزش داده شد و پس از 15 روز پسآزمون روی هر دو گروه اجرا شد. دادهها با روش تحلیل کواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که در مقیاسهای ناامیدی (4.89F= و 001/0P≤) و پرخاشگری (58.69F= و 001/0P≤) میان دو گروه آزمایش و گواه در پیشآزمون و پسآزمون تفاوت معنادار وجود دارد( 001/0≥P). نتیجه اینکه اگر بتوانیم در گروههای دانش آموزان معنای زندگی و چگونگی معنابخشیدن به زندگی را بهویژه با توجه به دیدگاه دینی که برای آنها ملموس و آشناست آموزش دهیم، توانسته ایم گامی در جهت کاهش پرخاشگری و ناامیدی و ارتقای سلامت روان دانش آموزان برداریم و در نتیجه کارایی آنان را در بعد تحصیلی و اجتماعی افزایش دهیم.
|
|
واژههای کلیدی: معنادرمانی گروهی، دین و معنویت، ناامیدی، پرخاشگری |
|
متن کامل [PDF 429 kb]
(2523 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1395/11/15 | پذیرش: 1396/8/20 | انتشار: 1397/6/24
|
|
|
|
|
ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|