این مطالعه با هدف ارزیابی اثرات مستقیم و غیر مستقیم سبکهای دلبستگی والدینی از طریق خود-کنترلی بر راهبردهای مقابله ای در نوجوانان انجام شده است. گروه نمونه شامل 354 تن از دانش آموزان پسر مقطع دبیرستان شهر تهران بود که با روش نمونه­ گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند و به مقیاسهای سبکهای دلبستگی والدینی نسبت به هر والد هازن و شیور، پرسشنامه راهبردهای مقابله ای لازاروس)(WOCQ و پرسشنامه خود-کنترلی تانجنی پاسخ دادند. تحلیل داده­ ها از طریق مدل یابی معادلات ساختاری(SEM)انجام شد . مدل ارزیابی شده از شاخص برازندگی خوبی برخوردار بود. نتایج مدل معادلات ساختاری نشان داد که سبکهای دلبستگی والدینی ایمن مادر و ایمن پدر به صورت مستقیم بر راهبردهای مقابله ای تاثیر نداشته و تاثیر آن به صورت واسطه ای و از طریق خود-کنترلی بوده است. همچنین سبک دلبستگی ناایمن مادر هم به صورت مستقیم و هم به صورت غیر مستقیم و با واسطه گری خود-کنترلی با راهبردهای مسئله- مدار در ارتباط است.