با توجه به اثرات مخرب پرخاشگری نوجوانان در روند رشد آنها، پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط کارکرد خانواده، کیفیت روابط میان- فردی و وضعیت اجتماعی-اقتصادی با میزان پرخاشگری در دانشآموزان مقطع متوسطه انجام شده است. روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. شرکت کنندگان 316 نفر از دانشآموزان دبیرستانهای شهر تبریز در نیمسال اول سال تحصیلی 95-1394 بودند که به روش نمونهگیری خوشهای چند مرحلهای انتخاب شدند و مقیاس چهاربعدی پرخاشگری باس و پری(1992)، پرسشنامههای کارکرد خانواده مکمستر(1983)، کیفیت روابط میان- فردی پیرس و همکاران(1991) و ابزار محققساختۀ وضعیت اجتماعی-اقتصادی را تکمیل کردند. دادهها با بهکارگیری نرمافزار SPSS-23 تحلیل شدند. نتایج نشان داد که میان مؤلفههای متغیرهای کارکرد خانواده و روابط میان-فردی و میزان پرخاشگری نوجوانان رابطۀ معنادار وجود دارد و ابعاد کارکرد خانواده و روابط میان- فردی میتوانند تغییرات مربوط به میزان پرخاشگری را پیشبینی کنند، اما میان وضعیت اجتماعی- اقتصادی و ابعاد پرخاشگری نوجوانان ارتباط معناداری یافت نشد. از آنجایی که ابعاد کارکرد خانواده و روابط میان-فردی قادر به تبیین میزان پرخاشگری نوجوانان هستند، بنابراین با پرورش و ارتقای این متغیرها میتوان میزان پرخاشگری نوجوانان را کاهش داد.
Ahmadi E, Ghasempour M, Shalchi B. The Relationship between Family Functioning, Quality of Interpersonal Relationships, and Family Socio-economic Status with Adolescent Aggression. QJFR 2024; 21 (3) :43-60 URL: http://qjfr.ir/article-1-2556-fa.html
احمدی عزت اله، قاسم پور مهین، شالچی بهزاد. رابطه کارکرد خانواده، کیفیت روابط میان- فردی و وضعیت اجتماعی- اقتصادی خانواده با پرخاشگری نوجوانان. فصلنامه علمی- پژوهشی خانواده و پژوهش. 1403; 21 (3) :43-60