پژوهش حاضر با هدف مدل­‌یابی معادلات ساختاری الگوهای ارتباطی والدین با مهارتهای ارتباطی در نوجوانان با میانجیگری تنظیم شناختی هیجان و ذهن‌­آگاهی انجام شده است. هدف پژوهش کاربردی و روش انجام آن توصیفی- همبستگی مبتنی بر معادلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش را نوجوانان 14 تا 17 ساله مشغول به تحصیل در پایه­‌های دهم، یازدهم و دوازدهم دوره دوم متوسطه در سال تحصیلی 1401-1400 تشکیل می‌­دادند و 314 نمونه پژوهش به روش نمونه­‌گیری خوشه­‌ای تصادفی انتخاب شدند. برای گرد­آوری داده­‌ها از پرسشنامه تجدیدنظر شده الگوهای ارتباطی خانواده(RFCP)، پرسشنامه مهارتهای ارتباطی جرابک (2004)، پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی و کرایج (2006) و  پرسشنامه مهارتهای ذهن­‌آگاهی کنتاکی (2004) استفاده شده است. تجزیه و تحلیل داده‌­ها ازطریق مدل­یابی ساختاری با نرم­‌افزار Amos انجام پذیرفته است. نتایج نشان داد که تنظیم شناختی هیجان می‌­تواند در رابطه میان الگوهای ارتباطی والدین و مهارتهای ارتباطی نقش میانجی داشته باشد، اما متغیر ذهن‌­آگاهی نتوانسته است که میان الگوهای ارتباطی والدین و مهارتهای ارتباطی دانش­‌آموزان نقش میانجیگری را ایفا کند. بنابراین می­‌توان نتیجه گرفت که روابط مناسب در جامعه بر اساس روابط مناسب در خانواده شکل می­‌گیرد و هر اندازه روابط هیجانی درون خانواده‌­ها مناسب­‌تر باشد، خانواده و در پی آن جامعه از ثبات و استحکام بیشتر برخوردار خواهد شد.