هدف این مقاله ارزیابی پایداری و استحکام خانواده و شناسایی عوامل مؤثر بر پایداری خانواده است. روش تحقیق، تحلیل ثانویه است که در آن داده‌های طرح «پیمایش ملی خانواده» (1397) تجزیه و تحلیل شده است. جامعه آماری شامل متأهلین مراکز شهری (مراکز استانها و یک شهر دیگر از هر استان) و حجم نمونه برابر 1450 نفر بود که با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای دومرحله‌ای انتخاب شده‌اند. یافته‌ها نشان می‌دهند که خانواده در نمونه مورد بررسی از پایداری نسبی برخوردار است، به طوری که وضعیت 5 درصد خانواده‌ها ناپایدار، 33 درصد خانواده‌ها متعادل و 62 درصد خانواده‌ها نیز پایدار است. از میان عوامل مؤثر بر پایداری خانواده، متغیرهای صمیمیت با برادر و خواهر با بتای 0/334، بالا بودن پذیرش و احترام اجتماعی شغل با بتای 0/222 و بعد خانوار با بتای 0/149 به ترتیب بیشترین تأثیر را بر پایداری و استحکام خانواده دارند. آموزش تنظیم روابط میان- فردی، آموزش مهارت حل تعارض و کمک به ارتقای وضعیت اقتصادی زوجین و خانواده‌ها و ایجاد زمینه برای رونق اقتصادی می‌تواند سبب بهبود استحکام خانواده شود. برای برقراری ارتباط بیشتر با خانواده‌ها پیشنهاد می‌شود که از ظرفیت فضای مجازی، فناوریهای ارتباطی نوین و شبکه‌های اجتماعی مجازی استفاده شود.
Heidari H, Jahani DolatAbad E, Chitsaz M J, Ghelich M. Family Stability and Resilience and Its Influencing Factors: Secondary Analysis of National Family Survey Data. QJFR 2025; 21 (4) :23-44 URL: http://qjfr.ir/article-1-2246-fa.html
حیدری حسین، جهانی دولت آباد اسماعیل، چیت ساز محمدجواد، قلیچ مرتضی. پایداری و استحکام خانواده و عوامل مؤثر بر آن: تحلیل ثانویه داده های پیمایش ملی خانواده. فصلنامه علمی- پژوهشی خانواده و پژوهش. 1403; 21 (4) :23-44
