این پژوهش با هدف بررسی اثر جو مدرسه بر بهزیستی اجتماعی دانش‌آموزان با نقش‌­آفرینی سرمایه اجتماعی انجام گرفته است. روش پژوهش توصیفی- همبستگی مبتنی بر مدل معادلات ساختاری است. جامعه آماری همۀ دانش‌آموزان هنرستانهای شهر هیرمند (استان سیستان و بلوچستان) در سال تحصیلی 1401-1400 بودند (622= N). 238 دانش‌آموز به شیوه نمونه‌گیری تصادفی- طبقه‌ای (بر حسب جنسیت) با تکمیل کردن پرسشنامه‌های سرمایه اجتماعی برای دانش‌آموزان نوجوان (پایوا و همکاران، 2014)، جو مدرسه (لی و همکاران، 2017) و بهزیستی اجتماعی (کیز، 1998) مورد مطالعه قرار گرفتند. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون کولموگروف-اسمیرنف، ضریب همبستگی پیرسون و مدل معادلات ساختاری با به‌­­کارگیری نرم‌افزارهای SPSS و Smart PLS  استفاده شد. یافته‌های ضریب همبستگی نشان دادند که میان جو مدرسه، بهزیستی اجتماعی و سرمایه اجتماعی دانش‌آموزان رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. نتایج مدل معادلات ساختاری نشان داد که اثر مستقیم جو مدرسه بر بهزیستی اجتماعی دانش‌آموزان مثبت و معنادار است. همچنین اثر غیر مستقیم جو مدرسه بر بهزیستی اجتماعی دانش‌آموزان با نقش‌­آفرینی‌ سرمایه اجتماعی مثبت و معنادار است. بنابراین می‌توان نتیجه‌گیری کرد که بهبود جو مدرسه نه تنها به صورت مستقیم موجب افزایش بهزیستی اجتماعی دانش‌آموزان می‌شود بلکه با افزایش سرمایه اجتماعی نیز می‌تواند بهزیستی اجتماعی آنان را ارتقا ببخشد.