ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ به منظور بررسی نقش واسطهگر پیوند با مدرسه در رابطه بین تعارض میان والدین و رفتارهای مشکل‌آفرین برونیسازیشده در اوائل دوره نوجوانی انجام شده است. در این پژوهش، تعداد 321 دانشآموز (169 دختر، 152 پسر؛ میانگین= 13/69، انحراف استاندارد=0/94) که در سال تحصیلی 97-1396 در مدارس دوره متوسطه اول (پایههای هفتم، هشتم، نهم) شهر سمنان به تحصیل اشتغال داشتند با روش نمونه‌گیری در دسترس اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪﻧﺪ. شرکتکنندگان به "مقیاس ادراک تعارض میان والدین" (گریچ و همکاران، 1992)، مقیاس خودگزارش‌دهی نوجوان (آخنباخ و رسکورلا، 2001) و زیرمقیاس پیوند با مدرسه از "مقیاس اشخاص زندگی من" (موری و گرینبرگ، 2001) پاسخ دادند. داده‌های پژوهش با روش آماری الگویابی معادلات ساختاری تجزیه و تحلیل شدند. ﻧﺘﺎﻳﺞ ﭘﮋوﻫﺶ ﻧﺸﺎن داد که 1) رابطه بین تعارض میان والدین و رفتار مشکل‌آفرین مثبت و معنادار است، 2) رابطه تعارض میان والدین و پیوند با مدرسه منفی و معنادار است، 3) رابطه میان پیوند با مدرسه و رفتار مشکل‌آفرین منفی و معنادار است و 4) پیوند با مدرسه، رابطه تعارض میان والدین و رفتار مشکل‌آفرین را واسطهگری میکند. این یافتهها تأثیر پیوند با مدرسه را در رابطه بین تعارض میان والدین و رفتارهای مشکل‌آفرین برونیسازیشده (رفتارهای پرخاشگرانه و نقض قانون) در اوائل نوجوانی برجسته ساختند. از این یافتهها برای تدوین برنامههای مداخلهای با هدف پیشگیری از رفتارهای مشکل‌آفرین برونیسازیشده یا کاهش آن میتوان بهره گرفت.
Shahhosseini L, Majdabadi Farahani Z, Tabatabaee S M. Relationship of Interparental Conflict to Externalizing Problems in Adolescents: The Mediating Role of School Bonding. QJFR 2024; 21 (2) :61-76 URL: http://qjfr.ir/article-1-1957-fa.html
شاه حسینی لیلا، مجدآبادی فراهانی زهره، طباطبایی سید موسی. رابطه تعارض میان والدین با مشکلات برونی سازی شده در نوجوانان: نقش واسطه گر پیوند با مدرسه. فصلنامه علمی- پژوهشی خانواده و پژوهش. 1403; 21 (2) :61-76
