هدف این پژوهش تعیین و مقایسه اثربخشی رویکرد هیجان - مدار و طرحواره- درمانی بر مشکلات برونی‌سازی فرزندان (دانش‌آموزان) مادران سرپرست خانوار بود. این پژوهش از نوع نیمه‌تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را زنان سرپرست خانواری تشکیل دادند که حداقل یک فرزند دانش‌آموز داشتند. از این جامعه بعد از غربالگری، 45 نفر با روش در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی در سه گروه 15 نفری آزمایشی 1، گروه آزمایشی 2 و گروه کنترل، جایگزین شدند. یافته‌های مورد نیاز از طریق پرسشنامه نشانگان برونی‌سازی آخنباخ در سه نوبت پیش‌آزمون، پس‌آزمون و آزمون پیگیری گردآوری شدند و با نرم‌افزار SPSS و آزمونهای اندازه‌گیری مکرر مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته‌های پژوهش نشان دادند که میانگین برونی‌سازی نمره گروه هیجان - مدار از 46/13 به 35/15 و گروه طرحواره-درمانی از 46/00 به 35/26 کاهش پیدا کرده و نتایج تحلیل اندازه‌گیری مکرر نشان داده است که هر دو درمان هیجان - مدار و طرحواره- درمانی بر کاهش مشکلات برونی‌سازی فرزندان مادران سرپرست خانوار اثربخش است (p<0.001). نتایج مقایسه زوجی، نشان داد که میان اثربخشی دو درمان تفاوت معنادار وجود ندارد.
Seyed Sharifi M, Navabinejad, Ph.D. S, Farzad, Ph.D. V. A Comparison of the Effectiveness of Emotionally Focused and Schema Therapies in Reducing Externalizing Problems of Children in Female-Headed Households. QJFR 2021; 18 (2) :73-88 URL: http://qjfr.ir/article-1-1912-fa.html
سیدشریفی منصوره، نوابی نژاد شکوه، فرزاد ولی الله. مقایسه اثربخشی رویکرد هیجان - مدار و طرحواره- درمانی بر مشکلات برونی سازی فرزندانِ مادران سرپرست خانوار. فصلنامه علمی- پژوهشی خانواده و پژوهش. 1400; 18 (2) :73-88
