|
روابط ساختاری تحصیلات و جهت‌گیری هدف والدین با انگیزش، خودپنداره وخودکارآمدی تحصیلی دختران نوجوان
|
سهیلا فرتاش   |
|
|
|
چکیده: (2203 مشاهده) |
این پژوهش، روابط ساختاری میان تحصیلات و جهت‌گیری هدف والدین را با انگیزش، خودپنداره و خودکارآمدی تحصیلی فرزندان دختر نوجوان مورد آزمون قرار داده است. 601 دانش آموز دختر سال دوم دبیرستان به ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه ادراک فرزندان از جهت‌گیری هدف والدین(هرودا و میگلی، 1997)، راهبردهای انگیزشی برای یادگیری(پینتریچ و گارسیا، 1991) و پرسشنامه یادگیری خودتنظیمی(آرتلت و همکاران، 2003) پاسخ دادند. همچنین دانش آموزان، سطح تحصیلات والدین خود را گزارش کردند. آزمون روابط ساختاری متغیرهای پژوهش نشان داد که تحصیلات والدین بر انگیزش درونی فرزندان اثر منفی می‌گذارد، ولی نقشی معنادار در شکل‌گیری انگیزش بیرونی دانش‌آموزان ندارد. تحصیلات والدین اثر مستقیم و مثبت در خودکارآمدی تحصیلی، انتظارات کنترل و خودپنداره کلامی فرزندان دارد. جهت‌گیری عملکردی والدین، اثر مثبت و مستقیم در انگیزش بیرونی دانش‌آموزان دارد، اما نقشی معنادار در انگیزش درونی آنان ندارد. جهت‌گیری عملکردی والدین با میانجیگری انگیزش بیرونی اثر مثبت بر خودکارآمدی تحصیلی و خودپنداره تحصیلی فرزندان می‌گذارد. جهت‌گیری تبحری والدین، اثر مثبت و مستقیم بر شکل‌گیری انگیزش درونی فرزندان دارد، ولی با انگیزش بیرونی آنان رابطه منفی نشان می‌دهد. همچنین جهت‌گیری تبحری والدین، بر خودکارآمدی تحصیلی و انتظارات کنترل دانش‌آموزان اثر منفی می‌گذارد. جهت‌گیری تبحری والدین با میانجیگری انگیزش درونی، نقش مثبتی را بر همۀ متغیرهای وابسته نشان می‌دهد و در نتیجه، برآیندی سازگارانه‌تر در محیط تحصیلی به همراه خواهد داشت. |
|
| واژه‌های کلیدی: تحصیلات والدین، جهت‌گیری هدف تبحری و عملکردی، انگیزش درونی و بیرونی، خودپنداره تحصیلی کلی و کلامی، خودکارآمدی تحصیلی، انتظارات کنترل |
|
|
متن کامل [PDF 550 kb]
(1081 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي
دریافت: 1397/11/6 | پذیرش: 1398/9/10 | انتشار: 1400/3/28
|
|
|
|
|
|
|
| ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|
|
