هدف این پژوهش بررسی رابطۀ جو عاطفی خانواده و ارزش مدرسه با سرزندگی تحصیلی با واسطه‌گری خودکارآمدی ادراک­‌شده در میان گروهی از دانش­‌آموزان دوره متوسطه اول بود. این پژوهش از نوع همبستگی بود و در آن روابط میان متغیرهای پژوهش به‌­روش مدل‌سازی ‌معادلات ساختاری بررسی شده است. جامعه آماری پژوهش شامل همۀ دانش‌آموزان دوره اول متوسطه شهر مرودشت بود که در سال تحصیلی 98-1397 مشغول به تحصیل بودند. شرکت‌­کنندگان 356 دانش‌آموز بودند که به‌­روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای انتخاب شدند و به­‌طور انفرادی مقیاسهای جو عاطفی خانواده (هیل‌­برن، 1964)، ارزش مدرسه (تومینن- سوینی، سالملا- آرو و نیمیویرتا، 2012)، خودکارآمدی ادراک­‌شده (موریس، 2001) و پرسشنامۀ سرزندگی تحصیلی (دهقانی­­‌زاده و حسین­­‌چاری، 1391) را تکمیل کردند. تحلیل داده­‌ها با روش مدل­‌سازی معادلات ساختاری و با بهره­‌گیری از نرم‌­افزار AMOS  (نسخه 24) انجام شده است. نتایج حاکی از برازش مدل با داده‌­ها بود. در مورد رابطه میان متغیرها مشاهده شد که جو عاطفی خانواده قادر به پیش‌­­بینی مستقیم سرزندگی تحصیلی است. جو عاطفی خانواده و ارزش مدرسه نیز پیش‌­­بینی­­‌کنندۀ مستقیم خودکارآمدی ادراک­‌شده­‌اند. افزون بر این، خودکارآمدی ادراک­‌شده توانست میان جو عاطفی خانواده و ارزش مدرسه با سرزندگی تحصیلی نقش واسطه‌ای ایفا کند. این یافته­­‌ها بر نقش متغیرهای بافتی خانواده و مدرسه در ترغیب فراگیران به مشارکت در امور مدرسه برای غلبه کردن به ناملایمات تحصیلی و دستیابی به سرزندگی تحصیلی تأکید دارند. مهم­‌تر از همه اینکه نقش این متغیرهای بافتی از راه تأثیرگذاری بر متغیر روان­‌شناختی خودکارآمدی ادراک­‌شده است.