پژوهش حاضر با هدف مدل‌یابی پیوند با مدرسه بر اساس سبکهای هویت و جو خانواده با میانجیگری نقش خودشفقتورزی انجام شده است. پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی و از نوع مدل معادلات ساختاری بود. جامعه آماری آن همۀ دانش‌آموزان دوره متوسطه دوم شهر کنگاور در سال تحصیلی 1400-1399 بودند که از میان آنها، 520 نفر با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای انتخاب شدند. ابزار اندازه‌گیری، پرسشنامه‌های پیوند با مدرسه رضایی‌شریف و همکاران (1393)، سبک هویت برزونسکی(1992)، جو خانواده هیل‌برن (1964) و خودشفقتورزی نف (2003) بود. داده‌های به دست آمده با نرم‌افزارهای SPSS و AMOS و با به‌کارگیری مدل معادلات ساختاری مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که سبکهای هویت و جو خانواده به صورت مستقیم تأثیر مثبت بر پیوند با مدرسه دارند. همچنین سبکهای هویت و جو خانواده به صورت غیرمستقیم و با میانجیگری خودشفقتورزی تأثیری مثبت و معنادار بر پیوند با مدرسه دانش‌آموزان دارند. از این رو، می‌توان متغیرهای پیش‌بین را از مؤلفه‌های مهم و کلیدی در ارتباط و پیوند دانش‌آموزان با مدرسه به شمار آورد و آگاهی و آموزش والدین و معلمان در همین زمینه می‌تواند به تعمیق و تقویت پیوند با مدرسه دانش‌آموزان منجر شود.
Merati A R, Ghadampour, Ph.D. E, Veiskarami, Ph.D. H. Modeling the Structural Relations among School Bonding, Identity Styles, and Family Climate with Mediation of Self-Compassion. QJFR 2022; 18 (4) :49-68 URL: http://qjfr.ir/article-1-1626-fa.html
مرآتی علیرضا، قدم پور عزت‌اله، ویسکرمی حسنعلی. مدل‌یابی پیوند با مدرسه بر اساس سبکهای هویت و جو خانواده با میانجیگری نقش خودشفقتورزی. فصلنامه علمی- پژوهشی خانواده و پژوهش. 1400; 18 (4) :49-68
