هدف از انجام دادن این پژوهش، تحلیل تأثیر میزان پرداختن به تمرینات ورزشی بر بهزیستی روانی و سلامت اجتماعی دانش آموزان پایه اول دوره متوسطه شهر تهران با نقش میانجی دلبستگی به مدرسه و استفاده از رسانه‌های اجتماعی بود. روش تحقیق از نوع همبستگی و کاربردی است. جامعه آماری پژوهش شامل همۀ دانشآموزان پسر پایه اول دوره متوسطه اول شهر تهران بودند. حجم نمونه پژوهش 384 دانش آموز بود که به روش خوشه‌ای تصادفی انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده پژوهش پنج پرسشنامه استاندارد استفاده از رسانه‌های اجتماعی کیم و همکاران (2017)، بهزیستی روانی دینر و همکاران (2009)، دلبستگی به مدرسه هارتادو و کارتر (1997)، سلامت اجتماعی کیز و شاپیرو (2004) و پرسشنامه تمرینات ورزشی بک و همکاران (1982) بود. برای تحلیل داده‌ها، از آزمون همبستگی پیرسون و مدل معادلات ساختاری استفاده شده است. نتایج نشان داد که استفاده از رسانه‌های اجتماعی نقش میانجی را به‌ترتیب با ضریب اثر 0/17 و 0/17 صدم، برای تأثیر میزان پرداختن به تمرینات ورزشی بر بهزیستی روانی و سلامت اجتماعی ایفا می‌کند. همچنین دلبستگی به مدرسه نقش میانجی را به‌ترتیب با ضریب اثر 0/22 و 0/23 صدم، برای تأثیر میزان پرداختن به تمرینات ورزشی بر بهزیستی روانی و سلامت اجتماعی ایفا می‌کند. بنابراین اگر مدارس بتوانند از رسانه‌های اجتماعی برای مشارکت دانشآموزان در تمرینات ورزشی مدرسه و خارج از مدرسه بهره بگیرند، می‌توانند روی دلبستگی دانشآموزان تأثیر بگذارند و آنها را جذب فعالیتهای مدرسه کنند.
Aivazi I, Nazari, Ph.D. S, Eidipour, Ph.D. K. The Impact of Exercise on Psychological Well-Being and Social Health of Male Junior High School Students: The Mediating Role of Attachment to School and the Use of Social Media. QJFR 2022; 19 (1) :111-128 URL: http://qjfr.ir/article-1-1494-fa.html
عیوضی اسلام، نظری شهرام، عیدی پور کامران. تأثیر میزان پرداختن به تمرینات ورزشی بر بهزیستی روانی و سلامت اجتماعی دانش آموزان پسر پایه اول دوره متوسطه شهر تهران با نقش میانجی دلبستگی به مدرسه و استفاده از رسانه های اجتماعی. فصلنامه علمی- پژوهشی خانواده و پژوهش. 1401; 19 (1) :111-128
