چند دهه است که کشورهای جهان برای اصلاح مشکلات مربوط به خانواده و ارتقای مهارتهای فردی مورد نیاز در خانواده از آموزش و پرورش به مثابه بستری مهم برای آموزش به کودکان و نوجوانان بهره برده‌اند، اما این مهم در آموزش و پرورش ایران دچار نقصان جدی است، به طوری‌که حتی در سند تحول بنیادین آموزش و پرورش نیز بر اضافه کردن درسی با همین موضوع به فهرست دروس مدارس تاکید شده است. در واقع سیاستگذاری زمانی می‌تواند عملاً به واقعیت بپیوندد که نیاز کاربران خود را به درستی بشناسد. از این رو در این پژوهش، پژوهشگر با طراحی پژوهشی با رویکرد کیفی و در سپهر فلسفی تفسیرگرایی و با روش تحلیل محتوای تماتیک در پی تبیین مفهوم خانوادۀ مطلوب از دیدگاه دانش‌آموزان و فراهم آوردن فضایی برای شنیده شدن تجربیات آنها بوده است. مشارکت‌کنندگان این پژوهش دانش‌آموزان دختر و پسر پایه دهم و یازدهم از شش استان‌ گیلان، خراسان جنوبی، هرمزگان، تهران، خوزستان و خراسان رضوی بودند که با روش نمونه‌گزینی هدفمند و با حداکثر تنوع انتخاب شدند. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهند از نگاه این دانش‌آموزان خانوادۀ خوب از زن خوب و مرد خوبی تشکیل شده است که والدین خوبی هستند و برای مودت و آرامش در خانواده تلاش می‌کنند. دانش‌آموزان بر این باورند که احترام و درک متقابل، ارتباط قوی، صبر و همراهی، دینداری، آگاهی، رازداری، احترام به شخصیت مستقل فرزند، اجتماعی بودن، دوری از تحقیر کردن، وقت گذاشتن برای خانواده و انجام دادن فعالیتهای مشترک از مهم‌­ترین ویژگیهای خانوادۀ مطلوب اند.