پژوهش حاضر با هدف شناسایی و تحلیل راهبردهای هماهنگی خانواده و مدرسه در مواجهه با چالشهای عاطفی – اجتماعی نوجوانان، به‌صورت کیفی و با استفاده از نظریه داده‌بنیاد انجام شده است. نمونه مورد مطالعه شامل ۱۱ نفر از مشاوران مدارس دوره متوسطه دوم بود که به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند. برای گردآوری داده‌ها از مصاحبه‌های نیمه‌ساختاریافته استفاده شده است. داده‌های حاصل از این مصاحبه‌ها با روش تحلیل مقایسۀ مداوم اشتراوس و کربین در سه مرحله کدگذاری (باز، محوری و انتخابی) مورد تحلیل قرار گرفته است. نتایج تحلیل داده‌ها، چهار کد انتخابی شامل «راهبردهای رابطه-‌محور»، «راهبردهای ساختار-محور»، «منابع و حمایتها» و «موانع و چالشها» را نشان داد. افزون بر این، 14 کد محوری و ۱۶۸ کد باز نیز از آنها استخراج شده است. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که ایجاد روابط مشارکتی و مؤثر میان خانواده و مدرسه می‌تواند به بهبود عملکرد عاطفی و رفتاری نوجوانان کمک شایانی کند و در نهایت به ارتقای کیفیت زندگی آنها منجر شود. این نتایج را می‌توان مبنایی برای طراحی برنامه‌های آموزشی و حمایتی در زمینۀ بهبود تعاملات خانواده و مدرسه قرار داد تا سیاستگذاران و مسئولان آموزشی بتوانند راهکارهایی مؤثر برای حمایت از نوجوانان و خانواده‌های آنها ارائه دهند.