هدف این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش مشارکت والدین بر یادگیری و انگیزش دانش‌­آموزان دورۀ ابتدایی در محیط یادگیری ترکیبی است. جامعه آماری پژوهش، همه دانش‌­آموزان پسر پایه چهارم دوره ابتدایی منطقه مرکزی شهرستان پاکدشت بودند که با روش ترکیبی آموزش داده شده‌اند. با به­‌کارگیری روش نمونه‌گیری در دسترس 40 دانش‌­آموز انتخاب شدند و به عنوان نمونه مورد مطالعه قرار گرفتند (20 نفر در گروه آزمایش و 20 نفر در گروه کنترل). پایایی پرسشنامه انگیزش تحصیلی هارتر (1981) و آزمون محقق­‌ساخته یادگیری با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب برابر با 0/90 و 0/87 بود. داده‌ها با نرم‌افزار SPSS نسخه 26 تجزیه و تحلیل شدند و برای آزمون لون، سطح معناداری 0/05 و برای فرضیه‌های پژوهش، سطح معناداری 0/01 در نظر گرفته شد. در بخش آمار استنباطی، داده‌ها از طریق آزمون تحلیل کوواریانس تحلیل شدند. نتایج پژوهش نشان داد که میان دانش‌آموزانی که والدین آنها آموزش مشارکت دیده‌اند و دانش‌آموزانی که والدینشان در این آموزش شرکت نکرده‌اند، تفاوتی معنادار در میزان یادگیری وجود دارد. همچنین میان میزان انگیزش (و ابعاد آن یعنی انگیزش درونی و بیرونی) دانش‌­آموزانی که والدین آنها آموزش مشارکت دیده‌­اند و دانش‌آموزانی که والدین آنها در این آموزش شرکت نکرده‌­اند، تفاوتی معنادار وجود دارد. پژوهش حاضر نشان داد که آموزش مشارکت والدین در محیط یادگیری ترکیبی می‌تواند بهبودی قابل‌­توجه در میزان یادگیری و انگیزش دانش‌آموزان پایه چهارم ابتدایی منطقه مرکزی شهرستان پاکدشت ایجاد کند.