پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی رویکرد روان- آموزشی تفکر انتقادی بر افکار اضطرابی و قضاوت اخلاقی معلمان انجام گرفته است. روش پژوهش از نظر هدف کاربردی و طرح تحقیق از نوع نیمه‌­آزمایشی با پیش‌­آزمون-پس­‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش شامل معلمان پایه اول آموزش‌وپرورش شهر مشهد در سال تحصیلی 1401-1400 بودند. در این پژوهش، 30 معلم با روش نمونه­‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند و با گمارش تصادفی در گروههای آزمایش و گواه قرار گرفتند(15 معلم در گروه آزمایش و 15 معلم در گروه گواه). ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه‌های افکار اضطرابی ولز (1995) و قضاوت اخلاقی دیویس (1994) بود. رویکرد روان-آموزشی تفکر انتقادی به صورت هفتگی طی هشت جلسه 90 دقیقه‌ای در گروه آزمایش برگزار و برای تحلیل داده‌ها از تحلیل کوواریانس چندمتغیره استفاده شد. نتایج نشان داد که رویکرد روان-آموزشی تفکر انتقادی بر افکار اضطرابی(0/977) و قضاوت اخلاقی(0/936) تأثیرگذار بوده است. در میزان متغیرهای ترکیبی افکار اضطرابی و قضاوت اخلاقی، میان دو گروه آزمایش و کنترل تفاوتی معنادار حاصل شده است (0/996=اثر پیلایی، 0/001>P). بنابراین، برای اینکه معلمان بتوانند تفکر انتقادی را در عمل به­‌کار گیرند، باید اعتمادبه‌­نفس و حداقل افکار اضطرابی را در مورد تواناییهای خود داشته باشند و از آن به مثابه منبعی ارزشمند در جهت قضاوت اخلاقی بهتر استفاده کنند.