پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش مهارتهای مثبت‌اندیشی بر میزان انگیزش پیشرفت دانش آموزان دوره دوم متوسطه مدارس غیرانتفاعی منطقه 5 شهر تهران صورت گرفته است. نوع پژوهش، شبه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل است. جامعه این پژوهش را همۀ دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه مدارس غیرانتفاعی آموزش و پرورش منطقه 5 شهر تهران تشکیل داده اند. از این جامعه یک مدرسه به روش نمونه ­گیری در دسترس و از آن مدرسه، دو کلاس متوسطه با روش تصادفی انتخاب شده است. در این پژوهش به منظور سنجش انگیزش پیشرفت، پرسشنامه هرمنس به کار رفته است. برای اجرای پژوهش نخست از هر دو گروه پیش‌آزمون گرفته شده، سپس هشت جلسۀ90 دقیقه ای مثبت‌اندیشی برای گروه آزمایش ارائه شده است اما برای گروه کنترل هیچ‌گونه مداخله‌ای صورت نگرفته است. پس از پایان آموزش برای گروه آزمایش، از هر دو گروه پس آزمون انگیزش پیشرفت تحصیلی به عمل آمد. به این ترتیب داده‌های موردنیاز پژوهش گرد‌آوری شدندو با آزمون کوورایانس مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها نشان دادند که میانگین انگیزش پیشرفت گروه آزمایش در پیش‌آزمون بهتر تیب برابر با82 بود، اما در پس‌آزمون 93 بود. همچنین تحلیل استنباطی با 99 درصد اطمینان، اثربخشی آموزش را بر انگیزش پیشرفت تأیید کرد. بنابراین نتیجه‌گیری می‌شود که آموزش مهارتهای مثبت اندیشی، انگیزش پیشرفت دانش‌آموزان رابه طور معنا‌دار افزایش می‌دهد (05/0<P). لذا باتوجه به یافته‌های پژوهش لزوم آموزش مهارتهای مثبت‌اندیشی برای دانش‌آموزان متوسطه احساس می‌شود.