در این پژوهش سازگاری اجتماعی مادران دارای فرزند ترنسکشوال یا  TSبا سازگاری اجتماعی مادران دارای فرزند عادی مقایسه شده است. هدف از این مطالعه این بود که آیا حضور فرزند ترنسکشوال  بر سازگاری  اجتماعی مادران  تأثیر منفی می­‌گذارد یا خیر؟ این پژوهش، مطالعه ای علّی – مقایسه ای است. جامعه آماری این پژوهش شامل مادران دارای فرزند TS مراجعه کننده به انستیتو روانپزشکی تهران و مادران دارای فرزند عادی مشغول به تحصیل در مجتمع آموزشی سینای شهر تهران بود. نمونه‌­های آماری پژوهش شامل 40 مادر دارای فرزند TS مراجعه­‌کننده به انستیتو روانپزشکی تهران و 40 مادر دارای فرزند عادی بود که در مجتمع آموزشی راهنمایی و دبیرستان ابن‌­سینا مشغول به تحصیل بودند که به­‌صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. در این مطالعه از مقیاس سازگاری اجتماعی ویزمن و پیکل (1994) استفاده شده است. این مقیاس یک مصاحبه نیمه ساختاریافته است که سازگاری اجتماعی را در هفت حوزه یا نقش اصلی بررسی  می­‌کند. این نقشها شامل سازگاری در وظائف روزمره، فعالیتهای اجتماعی و فوق­‌برنامه، روابط خویشاوندی، روابط زناشویی، نقش والدینی، روابط خانوادگی و وضعیت اقتصادی بودند. نتایج نشان داد که میان سازگاری اجتماعی مادران دارای فرزند TS با سازگاری اجتماعی مادران دارای فرزند عادی تفاوت معنادار وجود دارد(0/001= P). تحلیل واریانس یک طرفه و مقایسه نتایج آن نشان داد که میان سازگاری اجتماعی مادران دارای فرزند TS  با متغیرهای دموگرافیک، سن فرزند، سن مادر، میزان تحصیلات مادر، طول مدت ازدواج، تعداد فرزندان و ترتیب تولد فرزند TS دخالتی وجود ندارد. با توجه به نتایج حاصل به نظر می­رسد در مجموع مادران دارای فرزند TS نسبت  به مادران با فرزند عادی سازگاری اجتماعی کمتری دارند.