هدف مطالعه حاضر بررسی اثربخشی آموزش راهبردهای تنظیم هیجان بر اشتیاق تحصیلی، کمک­‌طلبی یادگیری و اهمال­‌کاری دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر گرگان بوده است. به‌­این منظور 30 دانش آموز به­‌صورت هدفمند از میان جمعیت مذکور انتخاب شدند، سپس به­‌روش تصادفی در یک گروه آزمایش (15 دانش آموز) و یک گروه کنترل (15نفر) گماشته شدند. برای گروه آزمایش بسته آموزشی راهبردهای تنظیم هیجان گراس(۲۰۰۲) اجرا شد. شایان ذکر است که دانش آموزان در مرحله پیش و پس از اجرا به پرسشنامه­‌های اشتیاق تحصیلی فردریکز، بلومنفلید و پاریس (2004)، کمک­‌طلبی رایان و پینتریچ (1997) و اهمال­‌کاری تحصیلی سالامون و راث­ بلوم (1984) پاسخ دادند. داده‌­ها با استفاده از تحلیل کوواریانس یک­‌راهه و تحلیل کوواریانس چندمتغیره مورد بررسی قرار گرفتند. یافته­‌ها نشان دادند که آموزش راهبردهای تنظیم هیجان بر کمک­‌طلبی یادگیری و اهمال­‌کاری دانش آموزان دختر اثری مثبت داشته است. از مؤلفه­‌های اشتیاق تحصیلی، افزایش اشتیاق رفتاری  (10/95=F و 0/003= P) و اشتیاق عاطفی  (6/97=F و 0/014= P) معنا­دار، ولی اشتیاق شناختی  (3/15=F و 0/088= P) معنادار نبوده است. در مورد افزایش کمک­‌طلبی تحصیلی، مؤلفه اجتناب از کمک  (3/65=F و 0/06= P) غیرمعنادار، اما پذیرش کمک  (4/60=F و 0/04= P) معنادار بود. در زمینۀ کاهش اهمال­‌کاری تحصیلی هر سه مؤلفه آمادگی برای امتحانات (175/65=F و 0/01= P)، آمادگی برای تکالیف (37/22=F و 0/01= P) و آمادگی پایانی  (28/54=F و 0/01= P) معنادارشده­‌اند. بنابراین، می‌­توان با به­‌کارگیری روش آموزش راهبردهای تنظیم هیجان، متغیرهای انگیزشی مرتبط با یادگیری را احتمالاً افزایش داد.