هدف پژوهش حاضر،  تعیین نقش میانجی هیجانهای تحصیلی در پیش‌بینی اشتیاق تحصیلی بر اساس  جو عاطفی خانواده  و حمایت تحصیلی در دانش‌آموزان بوده است. طرح پژوهش، مقطعی- توصیفی  از نوع همبستگی بود. جامعه آماری را همۀ دانش‌آموزان دختر مقطع متوسطه اول شهر سمنان در سال تحصیلی 99-1398 تشکیل دادند. نمونه پژوهش 236 نفر بودند که به روش نمونه‌­گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه اشتیاق تحصیلی فردریکز و همکاران (2004)، هیجانهای تحصیلی پکران و همکاران (2005)، جو عاطفی خانواده هیل‌­برن (1964) و حمایت تحصیلی ساندز و پلانکت (2005) بود. تحلیل داده‌­ها با آزمونهای ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر انجام شده است. یافته­‌های پژوهش نشان دادند که از میان خرده­‌مؤلفه‌­های هیجان تحصیلی، لذت، اضطراب و خستگی در کلاس نقش میانجی میان دو متغیر جو عاطفی خانواده و حمایت  تحصیلی با اشتیاق تحصیلی را بازی می­‌کنند.  تحلیل مسیر نشان داد که مسیرهای حمایت تحصیلی بر خستگی، لذت و اضطراب در کلاس معنادار نبودند. بقیه مسیرهای مدل معنادار شدند. بنابراین با تقویت هیجانهای مثبت تحصیلی و لذتبخش کردن کلاسهای درس و کاهش هیجانهای تحصیلی منفی مانند اضطراب و خستگی دانش آموزان در کلاس و افزایش میزان حمایت تحصیلی و با ارتقای جو عاطفی مثبت و سازندۀ خانواده­ها این احتمال وجود دارد که اشتیاق تحصیلی دانش آموزان نیز افزایش یابد.