نگاهی فرهنگی به نقش خانواده در تعمیق آموزشهای هنری

چکیده

یکی از مهم­ترین اهدافی که خانواده­ها و اولیای مدرسه در تعلیم و تربیت کودکان و نوجوانان در نظر می­گیرند، کشف و پرورش خلاقیت آنهاست،زیرا خلاقیت نقشی کلیدی در توسعه انسانی دارد. پیشرفت و پرورش خلاقیت نیازمند فراهم کردن امکان و انگیزه است و خانه و مدرسه در تمهید این فرآیند نقشی اساسی دارند. خانواده نخستین نهادی است که فرد در آن عضویت دارد و به طور خودآگاه و ناخودآگاه یا با الگو برداری از اعضای خانواده آموزش می‎پذیرد. این آموزش به چه میزان بر جامعه پذیری و فرآیندهای مشابه تأثیر گذار است و در چه سنینی خانواده می‎تواند در آموزش هدفمند هنر مؤثرتر باشد؟اینها سؤالاتی هستند که پاسخ به آنها علاوه بر تأثیرگذاری در آموزش فرد و جمع، مسیری نو را برای پژوهش در زمینه کارکرد آموزشی خانواده می­گشاید. هدف از پژوهش حاضر، بررسی نقش خانواده در زمینه تعمیق آموزش هنر برای دانش آموزان است. در این مقاله، با روشهای کمی-کیفی و با استفاده از نظریه فضا و مکان اجتماعی پتریوم سوروکین به مطالعه فرآیند مزبور پرداخته شده است. نمونه مورد مطالعه این پژوهش، هنرجویان شهر تهران هستند که در هنرستانها و سایر مراکز آموزشی وابسته یا پیوسته شهر تهران به هنرآموزی مشغول­اند. آموزش این هنرآموزان به صورت فردی و خانوادگی، مورد بررسی قرار گرفته ‎است. نتایج این پژوهش نشان می‎دهد که میان خانواده و آموزش هنری دانش‎آموزان، همبستگی مثبت و آشکاری وجود دارد، اما مؤلفه‎های متغیر بررسی شده تفاوت معنا‎دار این اثر را نیز آشکار می‎نمایند.

کلیدواژگان: آموزش هنر، خانواده، هنرآموز، کیفیت آموزش، سرمایه فرهنگی

_______________________________________

تاریخ دریافت: 3/10/91                 تاریخ پذیرش: 6/6/92

1. استادیار دانشگاهghobadi@khu.ac.ir

2. نویسنده مسئول:استادیار دانشکده هنر و معماری، دانشگاه تربیت مدرسmahdavinejad@modares.ac.ir

3. استادیار پژوهشگاه مطالعات آموزش و پرورشdrghadami50@gmail.com
4. مدرس آموزشکده فنی حرفه ای سما، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد ارومیهkowsar.afzali@gmail.com