در اقتصاد پویای جهان امروز، رویکردهای سنتی کسب و کار دیگر پاسخگوی نیازهای رشد و بقا و رقابت در بازار نیستند و کارآفرینی به مثابۀ یک ضرورت، پیش روی خانواده‌ها، نهادها و افراد قرار میگیرد و یکی از دغدغه‌های اساسی، ایجاد اشتغال مولد برای جوانان کشورمان است. از این رو باید با برنامه‌ریزی، امکانات لازم برای کارآفرینی آنان فراهم شود. فضای مطلوب درون خانواده و همراهی رسانه‌ها به ویژه تلویزیون این امکان را به جوانان می‌دهد تا با گسست از عادتها و باورهای ناقص خود در پی تغییر اندیشه و عملکرد خود در روند کارآفرینی باشند. با توجه به فراگیری تلویزیون پس از خانواده و نهادهای حکومتی، این رسانه می‌تواند در تحقق بخشیدن به این رسالت خطیر نقشی انکارناپذیر داشته باشد. این مقاله، با رویکرد کمّی به بررسی تأثیر برنامه‌های تلویزیونی کارآفرینی بر قصد کارآفرینانه با میانجیگری حمایت خانواده پرداخته است. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه و با رویکرد خوشه ای از چهار منطقه شهر تهران و از میان 346 نفراز افراد ساکن گردآوری شده است. تحلیل داده‌ها با رویکرد مدل‌یابی معادلات ساختاری و با نرم‌افزار لیزرل انجام یافته است. یافته‌های تحقیق بیانگر آن است که محتوای کارآفرینی برنامه تلویزیونی از طریق نگرش فردی، حمایت خانواده، هنجارهای ذهنی و کنترل رفتاری ادراک شده، قصد کارآفرینانه را به طور مستقیم تحت تأثیر قرار می دهد. همچنین تأثیر محتوای اجتماعی برنامه تلویزیونی به طور میانجیگری شده و از طریق نگرش فردی، حمایت خانواده، هنجارهای ذهنی و کنترل رفتاری ادراک شده بر قصد کارآفرینانه، مورد تایید قرار گرفته است.
