پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش راهبردهای تنظیم شناختی هیجان و طرحواره‌های ناسازگار اولیه در میزان استفاده از شبکه‌های اجتماعی مجازی در دانش آموزان دختر انجام گرفته است. در یک پژوهش همبستگی تعداد ۳۹۸ نفر از دانش‌آموزان دختر مقطع متوسطه و هنرستان شهر تهران در سال تحصیلی ۹۸-۱۳۹۷ با استفاده از جدول مورگان و کرجسی و با روش طبقه‌ای نسبتی، به عنوان نمونه انتخاب شدند و پرسشنامه‌های میزان استفاده از شبکه‌های اجتماعی مجازی (عیدی­زاده و احمدی بلوطکی، ۱۳۹۶)، فرم کوتاه طرحواره‌های ناسازگار اولیه (یانگ و براون، ۲۰۰۳) و فرم کوتاه پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان (گارنفسکی، ۱۹۹۹) را تکمیل کردند. داده‌های به‌دست‌آمده با نرم‌افزار آماری SPSS-۱۸ و ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون به شیوه گام به گام تحلیل شدند. نتایج نشان داد رابطه ای مثبت میان مؤلفه‌های تمرکز مجدد بر برنامه‌­ریزی، طرد و بریدگی، محدودیتهای مختل و جهت­‌مندی با میزان استفاده از شبکه‌های اجتماعی مجازی برقرار بود و روابط ملامت خویشتن، ملامت دیگران و نشخوارگری با میزان استفاده از شبکه‌های اجتماعی مجازی مثبت بود. علاوه بر این نتایج نشان داد که مؤلفه‌های نشخوارگری، تمرکز مجدد بر برنامه‌­ریزی و محدودیتهای مختل به ترتیب با ۰/۵۳، ۰/۱۰- و ۰۸/۰ قادر به پیش‌بینی میزان استفاده از شبکه­‌های اجتماعی مجازی در دانش‌آموزان دختر بودند. با توجه به نتایج پژوهش حاضر راهبردهای تنظیم شناختی هیجان و طرحواره‌های ناسازگار اولیه نقشی مؤثر در میزان استفاده از شبکه‌های اجتماعی مجازی در دانش‌آموزان دختر دارند و باید در برنامه‌های آموزشی و تربیتی مورد توجه بیشتری قرار گیرند.