پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان تمایزیافتگی بوئن بر کارکرد تحولی خانواده و هم آمیختگی مادران دارای فرزند خودمانده 14-3 سال در شهرستان آباده در سال ۱۴۰۱ انجام شده است. روش پژوهش از نوع نیمه‌آزمایشی بود که با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل انجام شده است. جامعه آماری شامل همه مادران دارای فرزند مبتلا به اختلال خودماندگی 14-3 سال بود که فرزند آنها در مرکز توانبخشی حضرت عباس در سال 1401تحت آموزش بوده است و بر اساس ملاکهای نسخه پنجم راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی و تست تشخیصی گارس2 تشخیص خودماندگی گرفته و دارای پرونده در مرکز بودند. در این پژوهش 30 نفر به صورت هدفمند انتخاب و به‌طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. ابزار‌های مورد استفاده در پژوهش، پرسشنامه کارکرد تحولی خانواده(DFFAQ) و پرسشنامه هم‌آمیختگی-تمایز خود (DSI-R) بود. شرکت‌کنندگان درگروه آزمایش طی ده جلسه ۶۰ دقیقه‌ای به صورت گروهی تحت آموزش درمان تمایزیافتگی قرارگرفتند. نتایج با نرم‌افزار SPSS و روش تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که درمان تمایزیافتگی بوئن بر کارکرد تحولی خانواده و هم‌آمیختگی در مادران دارای فرزند خودمانده تأثیرگذاربوده است (0/50>P ). لذا می‌توان از این روش درمانی به‌منزلۀ یک روش مؤثر برای بهبود عملکرد خانواده دارای کودکان خودمانده و روابط والد- فرزند در این گروه از خانواده‌ها بهره گرفت.
Kamoushi M, Izadi F. Investigating the Effectiveness of Bowen-Based Differentiation Therapy on the Developmental Functioning of Families and the Fusion of Mothers with Children with Autism Spectrum Disorder. QJFR 2025; 21 (4) :127-142 URL: http://qjfr.ir/article-1-2234-fa.html
کموشی محمد، ایزدی فاطمه. بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر تمایز یافتگی بوئن بر کارکرد تحولی خانواده و هم آمیختگی مادران دارای فرزند با اختلال خودماندگی. فصلنامه علمی- پژوهشی خانواده و پژوهش. 1403; 21 (4) :127-142
