هدف پژوهش حاضر، تعیین نقش میانجی هیجانهای تحصیلی در پیشبینی اشتیاق تحصیلی بر اساس جو عاطفی خانواده و حمایت تحصیلی در دانشآموزان بوده است. طرح پژوهش، مقطعی- توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری را همۀ دانشآموزان دختر مقطع متوسطه اول شهر سمنان در سال تحصیلی 99-1398 تشکیل دادند. نمونه پژوهش 236 نفر بودند که به روش نمونهگیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه اشتیاق تحصیلی فردریکز و همکاران (2004)، هیجانهای تحصیلی پکران و همکاران (2005)، جو عاطفی خانواده هیلبرن (1964) و حمایت تحصیلی ساندز و پلانکت (2005) بود. تحلیل دادهها با آزمونهای ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر انجام شده است. یافتههای پژوهش نشان دادند که از میان خردهمؤلفههای هیجان تحصیلی، لذت، اضطراب و خستگی در کلاس نقش میانجی میان دو متغیر جو عاطفی خانواده و حمایت تحصیلی با اشتیاق تحصیلی را بازی میکنند. تحلیل مسیر نشان داد که مسیرهای حمایت تحصیلی بر خستگی، لذت و اضطراب در کلاس معنادار نبودند. بقیه مسیرهای مدل معنادار شدند. بنابراین با تقویت هیجانهای مثبت تحصیلی و لذتبخش کردن کلاسهای درس و کاهش هیجانهای تحصیلی منفی مانند اضطراب و خستگی دانش آموزان در کلاس و افزایش میزان حمایت تحصیلی و با ارتقای جو عاطفی مثبت و سازندۀ خانوادهها این احتمال وجود دارد که اشتیاق تحصیلی دانش آموزان نیز افزایش یابد.