پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه مشکلات رفتاری و مهارتهای اجتماعی دانشآموزان آهستهگام با کیفیت زندگی مادران آنها از طریق نقش میانجی هشیاری در لحظهها انجام گرفته است. روش پژوهش از نوع توصیفی ـ همبستگی در قالب مدلیابی معادلات ساختاری بود. جامعه پژوهش شامل همۀ دانشآموزان آهستهگام دوره ابتدایی ساکن استان گلستان و مادران آنها در سال تحصیلی 99-1398 بود که بهشیوه نمونهگیری خوشهای 298 دانشآموز (از 878 دانشآموز) مورد بررسی قرار گرفتند. ابزارهای پژوهش عبارت بودند از: پرسشنامه مشکلات رفتاری کودکان راتر(1967)، مقیاس مهارتهای اجتماعی ماتسون و همکاران(1983)، پرسشنامه پنجوجهی ذهنآگاهی بائر و همکاران(2006) و پرسشنامه کوتاه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی(1998). دادهها با آمار توصیفی، آزمون همبستگی پیرسون و مدلیابی معادلات ساختاری تحلیل شدند. نتایج نشان داد که همبستگی مثبت معناداری میان مهارتهای اجتماعی و هشیاری در لحظهها با کیفیت زندگی وجود دارد. همچنین همبستگی منفی معناداری میان مشکلات رفتاری با کیفیت زندگی وجود دارد. همچنین نقش میانجی هشیاری در لحظهها در رابطه مهارتهای اجتماعی و مشکلات رفتاری با کیفیت زندگی مورد تأیید قرار گرفت (0/01>P). براساس یافتههای پژوهش میتوان نتیجه گرفت که افزایش مهارتهای اجتماعی و کاهش مشکلات رفتاری دانشآموزان و ارتقای هشیاری در لحظههای مادران دانشآموزان آهستهگام میتواند سبب بهبود کیفیت زندگی مادران شود.
Taziki T, Mo’meni K M, Karami J, Afrooz G A. Relationship of Behavioral Problems and Social Skills of Slow-Paced Students to their Mothers' Quality of Life: The Mediating Role of Mindfulness. QJFR 2023; 20 (2) :7-24 URL: http://qjfr.ir/article-1-1895-fa.html
تازیکی طیبه، مؤمنی خدامراد، کرمی جهانگیر، افروز غلامعلی. رابطه مشکلات رفتاری و مهارتهای اجتماعی دانشآموزان آهستهگام با کیفیت زندگی مادران آنها: نقش میانجی هشیاری در لحظهها. فصلنامه علمی- پژوهشی خانواده و پژوهش. 1402; 20 (2) :7-24