هدف این پژوهش بررسی مدلیابی تاثیر هویت بر احساس تعلق به مدرسه با میانجیگری خودپنداره تحصیلی است. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه پژوهش، دانش آموزان دختر دوم دبیرستان منطقه 8 تهران در سال تحصیلی 94-1393 هستند. 150 نفر به صورت تصادفی خوشه ای برای نمونه تحقیق انتخاب شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه سبکهای هویت برزونسکی(1989)، پرسشنامه احساس تعلق به مدرسه (برو، بیتی و وات،2004) و پرسشنامه خودپنداره تحصیلی (دلاور، 1373) است. برای تحلیل دادهها از شاخصهای آمار توصیفی(میانگین و انحراف معیار) و آمار استنباطی با روش تحلیل رگرسیون چندگانه (نرم افزارSPSS) و تحلیل مسیر (نرم افزار AMOS) استفاده شده است. نتایج نشان داده که با سطح اطمینان %99 می توان پیش بینی کرد که سبک هویت اطلاعاتی و هنجاری به صورت مستقیم و غیر مستقیم پیشبینیکننده احساس تعلق به مدرسه است. سبک هویت مغشوش – اجتنابی به صورت مستقیم بر خودپنداره و غیر مستقیم بر احساس تعلق به مدرسه تاثیر میگذارد. همچنین مقدار ضریب همبستگی چندگانه متغیر پیشبین و متغیر ملاک وارد شده به مدل برابر 63/0 بود. در نهایت نتایج نشان داد که با میانجیگری خودپنداره تحصیلی، دو سبک هویت اطلاعاتی و هنجاری دارای تاثیر مستقیم معنادار بر احساس تعلق به مدرسه هستند، اما سبک هویتی مغشوش – اجتنابی دارای تاثیر معنادار نیست.
Omidi Karkani M, Assareh, Ph.D. A. The Impact of Identity Styles on Sense of Belonging to School with the Mediation of Academic Self-Concept among Female Students: A Structural Modeling Analysis. QJFR 2018; 14 (4) :119-136 URL: http://qjfr.ir/article-1-454-fa.html
امیدی کرکانی مهسا، عصاره علیرضا. مدل یابی تاثیر سبکهای هویت بر احساس تعلق به مدرسه با میانجیگری خودپنداره تحصیلی در دانش آموزان دختر. فصلنامه علمی- پژوهشی خانواده و پژوهش. 1396; 14 (4) :119-136