هدف پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی گروه - درمانی مبتنی بر هدف، بر ایجاد سبک فکری هدفمند در نوجوانان سال آخر دبیرستان بوده است. پژوهش از نوع کاربردی و جامعۀ آماری آن همۀ دانش آموزان دختر سال آخر دبیرستانهای دولتی شهر بجنورد بودند. نمونۀ پژوهش شامل 34 دانش آموز داوطلب شرکت در طرح پژوهشی بود. آزمودنیها در سه گروه مداخله، مداخله نما و کنترل به تصادف جایگزین شدند و از طریق مصاحبۀ نیمه ساخت‌یافتۀ هدف در جوان (2006)، در سه مقطع پیش‌آزمون، پس آزمون و پیگیری مورد ارزیابی قرار گرفتند. آزمودنیهای گروه آزمایش در معرض طرح مداخله ای ده جلسه ای گروه- درمانی چندخانواه ای متمرکز بر هدف قرار گرفتند و آزمودنیهای گروه مداخله‌نما در ده جلسۀ گروهی بدون دریافت مداخله شرکت کردند. داده‌های حاصل از مصاحبه با روشهای آمار توصیفی و مشخصۀ آماری خی دو مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که گروه- درمانی چندخانواده ای با تمرکز بر هدف، با بهره‌گیری از نیروی درونی خانواده‌ها و جهت‌دهی سبک ارتباطی والد-نوجوان، می‌تواند به طور مؤثری به ایجاد سبک فکری هدفمند در نوجوان بینجامد. درحالی‌که آزمودنیهای گروه مداخله‌نما با اینکه به دلیل حضور در جلسات گروهی، کاهش جزئی در تعارض با والدین خود را تجربه کرده بودند، اما این تغییر به حدی نبود که سبک فکری آنها را متأثر سازد و آزمودنیهای گروه کنترل نیز تغییری در روابط خانوادگی یا سبک فکری خود نشان ندادند.
