برخورداری از مهارتهای اجتماعی و حل مسأله برای داشتن عملکردی موفق در زندگی ضروری است. خانواده و نظام آموزشی میتوانند دانش آموزان را به این مهارتهای مهم مجهز کنند. هدف این پژوهش تعیین رابطه محیط خانواده با مهارتهای اجتماعی و حل مسأله دانشآموزان دختر دوره دوم متوسطه بود. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری همۀ دانش آموزان دختر هنرستانهای قم در سال تحصیلی 97-1396 بودند که تعداد آنها 511 نفر بوده است. نمونهگیری به روش تصادفی چند مرحلهای به عمل آمد و حجم نمونه بر اساس جدول مورگان تعیین و برای جلوگیری از افت نمونه با تعداد بیشتر برابر 240 نفر مشخص شد. ابزار پژوهش پرسشنامههای انسجام محیط خانواده موس و موس(2009)، مهارتهای اجتماعی ایندربیتزن و فاستر (1992) و حل مسأله اجتماعی (دزوریلا و همکاران ،2002) بود. روایی واعتبار هر سه پرسشنامه مورد بررسی و تایید قرار گرفته است. برای تجزیه و تحلیل دادهها از آمار توصیفی و استنباطی و نرمافزار SPSS استفاده شده است. یافتهها نشان دادند که میان متغیر محیط خانواده با مهارت اجتماعی و مهارت حل مسأله مؤلفههای جهتگیری مثبت و جهتگیری منطقی رابطه مثبت و معنادار وجود دارد، اما با مؤلفههای جهتگیری منفی، اجتنابی و تکانشی رابطه معنادار تایید نشده است. بر این اساس پیشنهاد میشود در مدارس برنامههای ویژۀ آموزشی برای ارتقای این دو متغیر روانشناختی در دانش آموزان طراحی و اجرا شود.