هدف از پژوهش حاضر مقایسه راهبردهای تنظیم هیجان و خود-تنظیمی عاطفی در  دانش­آموزان 16-12 سال پسر با و بدون والدین معتاد شهرستان مسجد سلیمان است. پژوهش حاضر زمینه­یابی از نوع علّی- مقایسه ای است و جامعه آماری آن را تمامی دانش­آموزان 16-12 سال پسر با و بدون والدین معتاد شهرستان مسجد سلیمان تشکیل می­‌دادند که در سال تحصیلی 96-1395 در دوره اول متوسطه مشغول به تحصیل بودند. از میان جامعه آماری 30 دانش آموز دارای والدین معتاد به روش نمونه­‌گیری در دسترس و 30 دانش آموز دارای والدین سالم به روش نمونه‌­گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه آماری این پژوهش انتخاب شدند. به منظور گردآوری داده­‌ها، از پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان (گارنفسکی و همکاران، 2001) و مقیاس خود- تنظیمی عاطفی (مارس) استفاده شد. داده­‌ها با روش تجزیه و تحلیل واریانس چند متغیری(MANOVA) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که میان راهبردهای تنظیم هیجان و خود- تنظیمی عاطفی در دانش آموزان با و بدون والدین معتاد تفاوت معنادار وجود دارد (P ≤0.05). بدین معنا که دانش آموزان با والدین معتاد در هر دو متغیر مورد مطالعه از همتایان عادی خود پایین­‌تر بودند. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که اعتیاد داشتن والدین ممکن است سبب شود که فرزندان، به ویژه پسران در معرض آسیبهای روانشناختی چون ضعف در تنظیم هیجان و ناتوانی در خود- تنظیمی عاطفی قرار بگیرند.