پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش واسطه‌گری جهت‌گیری عمومی علیت (با سه نوع جهت‌گیری استقلال، جهت‌گیری کنترل و جهت‌گیری غیرشخصی) در رابطه میان پیوند با والدین و بهزیستی مدرسه انجام گرفته است. جامعه آماری پژوهش همۀ دانش‌آموزان پایه‌های دهم و یازدهم دبیرستانهای شیراز بود. مشارکت‌کنندگان در این پژوهش شامل 474 دانش آموز بودند که به روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چند مرحله‌ای انتخاب شدند و از آنها خواسته شد تا به مقیاس پیوند با والدین (پارکر، تاپلینگ و براون، 1979)، مقیاس جهت‌گیری عمومی علیت (دسی و رایان، 1985) و پرسشنامه بهزیستی مدرسه (کونو و لینتونن، 2006) پاسخ دهند. پس از بهره‌گیری از روش مدل‌یابی معادلات ساختاری با استفاده از نرم‌افزار AMOS یافته‌ها نشان دادند که اثر مراقبت والدین بر جهت‌گیری استقلال و نیز بر جهت‌گیری کنترل مثبت و معنا‌دار و اثر مراقبت والدین بر جهت‌گیری غیرشخصی منفی و معنا‌دار است. همچنین مراقبت والدین با واسطه‌گری جهت‌گیری استقلال و جهت‌گیری غیرشخصی توانست به طور غیرمستقیم بهزیستی مدرسه را پیش‌بینی کند. به طور کلی یافته‌ها نشان دادند که افزایش مراقبت والدینی در دانش‌آموزان هم به صورت مستقیم و هم به صورت غیر مستقیم از طریق جهت‌گیری استقلال و جهت‌گیری غیرشخصی، موجبات افزایش بهزیستی مدرسه آنها را فراهم می آورد. مطابق با یافته‌های پژوهش می‌توان نتیجه گرفت که عوامل خانوادگی (پیوند با والدین) و انگیزشی (جهت‌گیری عمومی علیت) در ارتقای بهزیستی مدرسه دانش‌آموزان مؤثرند.
